روز اشو زرتشت پاک
خورداد روز از ماه فروردین در گاهشمار اوستایی برابر با ششم فروردینماه، فرخنده زادروز اشو زرتشت و برگزیده شدن پیامآور یکتاپرستی است. روزی است که اشوزرتشت، پیروانش را فراخواند تا با خردورزی، نیک بیندیشند، جز نیک نگویند و به کردار نیک بکوشند.
او که آیین راستی و خرد را در جهان گستراند و همگان را به یکتاپرستى، مبارزه با ناراستی، نیرنگ، نادانی، پندارهای یاوه و نادرست فراخواند. او که به ما نیک اندیشى، نیک گفتارى و نیک کردارى آموخت. او به ما آموخت که همه انسانها از هر جنسیت، نژاد، ملیت و آیین یکسانند و فقط اشویی، راستى و نیکى است که آنها را از هم برتر مىسازد. او به ما آموخت که راه در جهان یکیست و آن راه اشویى و راستى است.
او به ما آموخت که خوشبخت آن کسى است که خواستار خوشبختى دیگران باشد و در راه آن بکوشد. او به ما آموخت که بر هر انسان نیک بایسته است تا در زندگانی به بهسازى و نوسازى سرزمینش و همهی جهان هستى بکوشد و جهان را تازه گرداند و بهتر و زیباتر از پیش به آیندگان بسپارد.
بشد نوروز پاک زندگانی بشد روزی که ماند جاودانی ششم روز زمان فروردین شد که زرتشت آمد و آغاز دین شد
نو شدن طبیعت، رسیدن دوبارهی بهار و نوروز زندگیبخش، نوید فرارسیدن جشن زادروز اشو زرتشت، پیامآور یکتاپرستی میدهد. سالنمای راستی، نخستین ناشر سالنمای زرتشتیان ایران، با شادباش زادروز اشو زرتشت مهراسپنتمان، پیامآور خرد و راستی و نیکی، نماهنگ شادی را پیشکش میکند. اندیشه و باور اشو زرتشت برپایهی راستی و نیکاندیشی است. آدمی بایستی در دوران زندگی با دو بال خرد و وجدان، عقل و احساس بالنده شود تا هم تن و هم روان، هم گیتی و هم مینو را برای خویش آراسته سازد. تنتان تندرست و پرتوان، خردتان دانا و پویا، وجدانتان هشیار و بیدار باد.
ششم فروردین، برابر با روز خورداد از ماه فروردین در زمان فرمانروایی لهراسب، اشوزرتشت در خانه پدرش پوروشسب، کنار رود درجی که به دریای چیچست میریخت، از مادرش دغدو زاده شد و چون نام خاندان پدرش اسپنتمان بود او را زرتشت اسپنتمان نام نهادند. در همین روز در زمان پادشاهی شاه گشتاسب، در سن ۳۰ سالگی از سوی اهورامزدا (خداوند) به پیامبری برگزیده شد. فرزندان اشوزرتشت سه پسر به نامهای ایسدواستر، اروتدنر و خورشیدچهر و سه دختر به نامهای تریتی، فرین(فرنی) و پورچیستا هستند. پیشوند «اَشو» به چم (:معنا) سپند و پاک است.
در بینش اَشو زرتشت، اهورامزدا خدای یکتا و یگانهای هستیبخش، دانا سراسر نیکی و دادگر، با خردی که به انسان بخشیده جایگاه ارزشمندی به او پیشکش کرده است. هر انسان در جهان میتواند با خودشناسی، فرَوَهَر خویش را دریابد و خدا را در و جود خود دریابد و با برگزیدن اندیشههای «سپنتُمَن» با او هماهنگ شده و یکی شود.
نویسنده : خبرنگار امرداد: گوهر برومندی
برگرفته از تارنمای امرداد ۱۴۰۰/۰۱/۵

